کلبه من

کلبه من




خواننده: بانو دلکش










 

کلام: بیژن ترقی


 

اهنگساز:پرویز یاحقی

 

اهنگ:همایون


 

 به سرایم امد ناگه                                  اون که کشیده ز من دامن
 اون که رمیده چون بخت از من        
چوبهاران امد                                        تا این کلبه من کند او گلشن
   دیده من بشود روشن       
اشفته شدم ناگه                                       صد بوسه زدم بر ره   
 تا که ز در ان مه زیبا امد      
بعد از غم مهجوری                                  تنهایی و رنجوری  
همنفسی همچو مسیحا امد
همچون پری ان زیبا                                 ان گوهر بی همتا
  خنده به لب بر سر پیمان امد
ان غنچه امیدم                                         بشکفته شده دیدم   
در بر من چون گل خندان امد  
عمری بر سر پیمان بنشستم                         در دل خار جفایش بشکستم

 

نشدم ز پی دگران                                    نگذشت غم من به زبان
 

ویران بود این کاشانه                                 گلشن شد این ویرانه
 

گفتمش این ویرانه من لطف و صفا دادی           گرمی و شادابی تو بر این کلبه ما دادی
 

بر همه دلدارا مه من درس وفا دادی                                         درس وفا دادی    
 

ز جهان ز غمت چه کشیدم                            تا که وفای تو دیدم
میخندد بر رویم امیدم  

تصنیف

نهال من

اواز: دلکش

ز ماه دی که رنج شادی ز چهره چمن پریده
میان باد و خشم طوفان که قد شاخه ها خمیده
بدیدم از کنار باغی نهال تازه ای دمیده

زان سردی ها چون آشفتم 
در قلب خود با آهو گفتم
شبان عمر تو دریغا 
بهار خرمی ندارد
چه گرمی از بهار دیگر 
کسی که همدمی ندارد
خوش آن گلی که نوبهارش
خزان پر غمی ندارد

به زندگی نهال من هم
میان برف دی دمیده
ندیده جلوه بهاری
خزان عمر می رسیده

تصنیف

ای کاش

اواز: دلکش

کلام: کریم فکور

اهنگ: به روایتی هوشنگ سپهری به روایتی شاپور نیاکان

کاش از اول من نمی دیدم تو را

تا نمی شد حاصل من این بلا

کی دیگر این غم مرا سازد رها

ای کاش نمی دیدم تو را  ای کاش نمی دیدم تو را

رفتی ای پیمان شکن از اه من پروا نکردی

بی وفا از من مگر دیوانه تر پیدا نکردی

می برم دست به دعا سوی خدا

تا مرا از این بلا سازد رها

ای کاش نمی دیدم تو را ای کاش نمی دیدم تورا

دیدم تو را از جان گذشتم از کوی تو گریان گذشتم

بی همزبان ماندم خدایا گشتم جدا از ارزوها

افتاده ام از پا دریغا

ای کاش نمی دیدم تو را ای کاش نمی دیدم تورا

تصنیف

روز بی فردایی

اواز: دلکش

کلام: معینی کرمانشاهی

اهنگ: انوشیروان روحانی

چو خاطر ارم غم جدایی  شوم پشیمان از اشنایی

به سینه لرزد  دل اسیرم که باشدم روز بی فردایی

در این دشت بیکران زار وناتوان روز وشب دوان خسته جان

در پی سرابم چو باد وتوفان دراضطرابم

ترانه

ترانه: ناگهان رفتم

اواز: دلکش

من ای یاران از دیار شما از کنار شما ناگهان رفتم

سفر کردم سوی شهر دگر چون نسیم سحر بی نشان رفتم

به بوی گلی چون نسیم بهاران

گذشتم شتابان زهر رهگذر

به سودای وصلت به شهر عزیزان

دویدم به سر تا یار دگر یار دگر

ای مهربانان من رفتم زین خانه ی روشن رفتم

ترانه

ترانه: سکوت شب

کلام: نواب صفا

اهنگ: پرویز یاحقی

  

شد میسرم کنج خلوتی طی شد صحبتی دلبری

در کنار من با فسونگری می دهد مرا ساغری

مطرب بود در هوای خوش با نوای خوش نغمه خوان

مستم کند با ترانی با فسانه ای دلستان

ای که در برم خنده ها به لب آمدی

بر تنم چو جان در سکوت شب آمدی

در پناه تو از بد زمان می رهم

من به راه تو ای امید دل جان دهم

زمانه با کس وفا نکرده ز غم دلی را رها نکرده

مگو به عاشق که ترک هستی چرا نکرده

به کنج خلوت چرا نشستی بیا و رو کن به عشق و مستی

که تا قیامت نپاید ای گل بهار هستی

شد بهشت امشب دگر کاشانه ام

در برم آمد چو جان جانانه ام

عاقبت آن فتنه جو شد رام من

آمد آن مرغ طرب بر بام من

چه بگویم چرا نبندم لب از سخن

که تو خواندی حدیث عشق از سکوت من

شرح فراق تو را چه دهد نای شکسته ی من

رنگ رخم اثری بود از این دل خسته ی من

چه بگویم چرا نبندم لب از سخن

که تو خواندی حدیث عشق از سکوت من

شرح فراق تو را چه دهد نای شکسته ی من

رنگ رخم اثری بود از این دل خسته ی من

ترانه

ترانه: مهمانت کنم

اواز : دلکش

یک شب دلم خواهد که مهمانت کنم
از دیده بیگانه پنهانت کنم
نازت گشم
مستت کنم
مست و غزل خوانت کنم
همراز دل
دمساز دل همصحبت جانم کنم
نغمه برآرم بر سازی
مستانه خوانم آوازی در گوش تو گویم رازی
یک شب دلم خواهد که مهمانت کنم
از دیده بیگانه پنهانت کنم

چه میشود باری
که از ره یاری
قدم تو بگذاری
به دیده من
دیده به ره دارم
در این شب تارم
بیا تو ای یار رمیده من

تصنیف خدا کند عاشق شوم

تصنیف : خدا کند عاشق شوم

اواز: دلکش

اهنگ سگاه: همایون خرم

کلام: بیزن ترقی

خدا کند عاشق شوم به سر در این اتش روم

که عشق اگر بود به جان دهد به قلب عاشقان

تصنیف قصه گو

تصنیف قصه گو

اواز: دلکش

کلام: معینی کرمانشاهی

اهنگ: اسدالله ملک

ای روزگار بی امان
ای قصه گوی بی زبان
چون دایه های مهربان
در گوشم افسونی بخوان
شاید شبی خوابم برد

هستی که آسایش ندارد
موج است و آرامش ندارد
وین بخت دائم خفته من
بامن سر سازش ندارد
می خواهم از جان روزگارا
آن مستی سنگین که غم را
از قلب بی تابم برد
شاید شبی خوابم برد

برق است و طوفان است و گیتی موج سنگین
باد است و باران است و من بر تخته سنگی
ای روزگار فتنه جو
افسانه ای با من بگو
تا پیش از آن روزی که این غم
بااشک سوزان دمادم
در کام سیلابم برد
شاید شبی خوابم برد

تصنیف تشنه شراب

تصنیف تشنه شراب

اواز: دلکش

کلام:

اهنگ:

تشنه ام به جام لبت جرعه ای بنوشان شرابم

تشنه ام تو جام شرابی خسته ام تو داروی خوابی